W wątku tym umieszczę fabularną historię naszego kontynentu. Nazwałem ją "obecną" bowiem będzie aktualizowana w miarę odkrywania nowych tajemnic i wzrostu naszej wiedzy(niektórych rzeczy przecież wciąż nie wiemy). Nieźle się rozpiszę więc nie zdziwię się jeśli niewielu zechce to przeczytać

Dla wyjaśnienia:
p.z.p - przed zesłaniem pana
o.z.p - od zesłania pana

PS Historia dotyczy tylko i wyłącznie kontynentu wschodniego. Reszta Voimsisu to innna sprawa.


Zatem zaczynajmy:

1000r. p.z.p - 400r. p.z.p :

A zatem Era Śmiertelników rozpoczęła się. W przeciwieństwie jednak do Wysp Anteor, na kontynencie Wschodnim Bogowie nie powołali do życia żadnych narodów, lecz pozwolili istnieć pradawnym, zamiast jak w innych częściach świata zesłać na nich zagładę. Pradawni otrzymali ostatecznie wolną wolę i mogli sami decydować o swoim losie. Miała to być nagroda za naprawienie świata.
Prędko rozpoczęli więc budowę swego państwa. Dziesiątki kamiennych wiosek wyrosły jak grzyby po deszczu, na terenie dzisiejszego lodowca - wówczas żyznego i urodzajnego. Pradawnymi rządził jeden wielki władca - Imperator, wybrany z woli samych bogów. Posiadali dodatkowo niezrównane moce magiczne oraz wiedzę której pozazdrościć im mogły nawet elfy.
Tak powstało znane nam wszystkim Imperium Pradawnych, ze stolicą w Nelaweri, potężnym podziemnym mieście.

400r. p.z.p - 200r. o.z.p :

Dobrobyt i osiągnięcia zepsuły Pradawnych, pogrążając ich w stagnacji i żądzy przyjemności. Z czasem wyższe warstwy społeczne zaczęły wyzyskiwać niższe. Prędko doprowadziło to do jedynej w historii imperium wojny domowej. Stojący na czele bogaczy Imperator wybił wtedy niemal całą biedotę i zapewne zwyciężyłby, gdyby do konfliktu nie dołączyli magowie, zdegustowani i przerażeni zachowaniem władcy. Niezrównani w swej sile pradawni czarodzieje obalili imperatora i ustalili nowy porządek w którym rządzić miała rada złożona rzecz jasna z najpotężniejszych magów. Położyło to kres wojnie i zaprowadziło z powrotem pokój i ład w pierwszym państwie kontynentu.

200r. o.z.p - 700r. o.z.p :

Pradawni rozwijali się dalej, nie niepokojeni przez zewnętrznych i wewnętrznych wrogów. Ich państwo kwitło. Aż nadszedł lodowiec.
Niegdyś zielone łąki zamieniły się w śnieżne równiny. Lasy i zagajniki obumarły pod kilkumetrową warstwą śniegu i lodu. Nawet potęga magii nie zdołała powstrzymać zagłady.
Rada magów zebrała się aby omówić plan działania. Ostatecznie nie widząc innego wyjścia zdecydowała się na drastyczne kroki. Ogłosiła iż wszystkie osiedla pradawnych mają zostać przeniesione pod ziemię, gdzie gruba warstwa skał i ziemi chroniłaby ich przed chłodem.
I tak wszelkie wioski i miasta, z nielicznymi wyjątkami zostały opuszczone a ich mieszkańcy stworzyli nowy dom - w mroku podziemi. Niestety taka strategia spowodowała kolejny problem - głód. Kilka lat później wielu pradawnych umarło z braku jedzenia.
Rada Magów ponownie się zebrała, w Nelarewi, stolicy państwa, aby spróbować rozwiązać i ten problem. Zdecydowano się rzucić zaklęcie uodparniające ich braci na brak jedzenia. Nie musieli by oni już spożywać pokarmu, a co za tym idzie, głód by zniknął.
Jak ustalili tak zrobili. Lecz coś zdecydowanie poszło niezgodnie z planem. Bowiem wszyscy ich bracia zostali spaczeni i ulegli przemianie w nieumarłych. Mimo to cel osiągnięto - głód zniknął.
Magowie przerażeni własnym czynem zabarykadowali się w Nelaweri. Następnie dla własnego bezpieczeństwa postanowili stworzyć niezwykle potężną istotę - Widmowego Strażnika, który chroniłby żywych przed umarłymi. Lecz chyba rzeczywiście pisana im była zagłada. Ponownie coś poszło nie tak w zaklęciu i odwrócił się cel obrońcy - chronił umarłych przed żywymi. W ten sposób zginęli i czarodzieje, a cała stolica stała się miejscem śmierci.
Tak powstała Plaga - niezliczona ilość nieumarłych, z widmowym strażnikiem na czele, której głównym celem stało się ostateczne pokonanie żywych.

Gdy jednak rada zdecydowała o zejściu w podziemia nie wszyscy jej posłuchali. Jedno z miast odmówiło. Położone u stóp potężnego wulkanu - Senelaweri mogło bezpiecznie ignorować mróz i śnieg, wspierane przez życiodajną moc ognia. Zdołało ono więc przetrwać najdłużej i jeszcze wiele lat cieszyło się dobrobytem.
W końcu jednak Plaga ich odnalazła. Pradawni przerażeni potęgą widmowego strażnika postanowili zabarykadować miasto w ten sposób, aby dało się je otworzyć tylko od środka. Lecz na wszelki wypadek pozostawili zewnętrznym mieszkańcom pięć kluczy, pozwalających w skrajnym przypadku uchylić wrota.
Sposób ten na niewiele się zdał. Jeden z magów bowiem, pracujący przy kontroli żywiołu ognia, zaniedbał swoją pracę do tego stopnia, iż ostatecznie doszło do gigantycznej eksplozji. Wulkan wybuchł, pogrążając miasto w lawie i popiołach.

Tak nastał kres państwa pradawnych a rozpoczęły się rządy plagi.

700r. o.z.p - 1100r. o.z.p :

Nim ktokolwiek pomyślał w ogóle o możliwości przepłynięcia oceanu Nagijskiego i dotarciu na nasz kontynent za pomocą statków, na zachodnim horyzoncie pojawiły się smocze skrzydła.
Smokoni z wysp Anteor zorganizowali jedyną w historii udaną wyprawę w poszukiwaniu swych wygnanych - czerwonych smoków. Ku swej radości odnaleźli je, na północy nowego lądu.
Nowi przybysze, dzierżąc potężne moce magiczne wyczuli mroczną potęgę Plagi, ukrytą w podziemiach krainy. Nie śmieli jej budzić i prowokować, postanowili zatem zasiedlić jedynie obszar kontrolowany przez czerwone smoki - gorące wulkaniczne pogorzeliska północy. Teren sam w sobie odstraszał nieumarłych, preferujących raczej śnieg i lód. W ten sposób powstała Nowa Smokonia, ze stolicą w Smoczej Pieśni, drugie państwo tego kontynentu.
Pierwszy jej władca w obawie przed plagą nakazał otoczyć ich ziemie potężną barierą magiczną, co prędko uczyniono. Naród odizolował się, nie zwracając uwagi na kłopoty zewnętrznego świata.

1100r. o.z.p - 1400r. o.z.p :

Stan ów równowagi trwał długo, lecz w końcu na południu pojawiły się żagle i z mgły wyłonił się dumny sztandar Królestwa Kaistlanii. Kaistanie z wysp Anteor, w towarzystwie swych odwiecznych sojuszników - Skalnych Krasnoludów, poszukiwali wciąż nowych ziem do zasiedlenia, i w swoim mniemaniu właśnie takie znaleźli.
Prędko rozpoczął się desant i silna kolonizacja. Zbudowali pierwsze miasto, na południowym wybrzeżu - Meridion i obwołali je stolicą nowego państwa.
Ludzie znani ze swojej liczebności prędko rozmnożyli się do tak dużej liczby iż zasiedlili niemal całe południe kontynentu. Krasnoludy zaś wciąż drążyły podziemne tunele, wspierając sojuszników kolejnymi transportami kamienia. Kolonia kwitła.
Lecz w końcu stała się rzecz nieunikniona. Oba narodu preferujący raczej Technomagie, nie zdołały wyczuć starożytnej grozy ukrywającej się na tych ziemiach. W ten sposób, zupełnym przypadkiem krasnoludy obudziły Plagę.
Nieumarli wylegli z jaskiń oraz ruin i rzucili się w gniewie na kolonizatorów, wciąż nienasyceni w żądzy zabijania. Kaistlanie rozpoznawszy w nich starego wroga natychmiast przygotowali się do wojny. Kraina spłynęła krwią, wyładowania technomagiczne zmieniły również jej krajobraz, jednak nawet to nie zdołało pokonać pozostałości po pradawnych, zwłaszcza gdy kolejni umarli Kaistlanie zasilali ich szeregi.
W końcu władca nowo powstałego państwa podjął rozpaczliwą decyzję, zaakceptował projekt zbudowania chronionego technomagicznie miasta - Ashvenari i przeniósł do niego wielu swych poddanych. Gdy zaś Meridion padł, zdobyty przez Plagę, odizolował je i zamknął.
Tak samo jak poprzednią ukrytą w mrokach cywilizacje, kaistlanów dopadł głód. Nie wiedzieli też co dzieje się na zewnątrz. Wiele lat później zdecydowali się otworzyć bramy, z nadzieją iż nieumarli powrócili do swego leża. Jakże wielka była ich rozpacz gdy do miasta wlały się zastępy Plagi, cierpliwie czekającej na takową sytuacje.
W ten sposób Kolonia Kaistlanów upadła, a ich zasiedlone przez nich tereny musiały zmagać się z nową rzeczywistością - dniami niepewności w których zastępy nieumarłych wciąż niepokoiły mieszkających tam ludzi. Pamięć o narodzie została utracona, zastąpiona dążeniem do przetrwania.

Upadek ominął jednak skalne krasnoludy. Ich ówczesny władca, Rhys XVII, również podjął decyzje o zejściu narodu pod ziemię, lecz jego rasa była przecież znakomicie dostosowana do życia w takich warunkach. Nie cierpieli więc głodu, a rosnące zastępy umarłych skutecznie omijali, bądź w ostatecznym wypadku, wybijali. Król miał plan - zdecydował się przekopać na wschód, w kierunku odkrytych tam wówczas gór. Gdy jego poddani wypełnili rozkaz, nakazał wszystkim przenieść się tam i z dala od centralnych sił plagi i głównego miejsca konfliktu, zbudować doskonale chronione państwo. Kiedy więc Kolonia Kaistlancka upadła a plaga pognała za krasnoludami, natrafiła na znakomicie ufortyfikowany i przygotowany do boju naród. Rozbiła sobie zęby o kamienne mury i stalowe bramy. Nie mogąc znieść takiej porażki powróciła na zachód, aby żerować na setkach ludzkich wniosek. W ten sposób powstały znane do dzisiaj Krasnoludzkie Góry, ze stolicą w Farthen Durze. Pierwsze państwo które oparło się pladze.

1400r. o.z.p - 1600r. o.z.p :

Wieści o Pladze rozprzestrzeniły się na cały Voimsis, zwabiając na kontynent Wschodni najzacieklejszych wrogów nieumarłych. Leśne Elfy, przybyłe z zielonych lasów Nastilii, postanowiły na zawsze położyć jej kres. Desant przeprowadziły na zachodnim wybrzeżu i prędko ruszyły wgłąb lądu.
Znakomicie przystosowani do porastających tamtejszy teren lasów przybysze całkowicie zmiażdżyli część plagi. Gdy jednak dotarli do granicy puszczy zawahali się, widząc pustoszone wioski upadłych kaistlanów. Aenarion, ich ówczesny przywódca zdecydował się założyć bazę główną, centrum wypadowe do dalszej walki z nieumarłymi. Nie zdawał sobie sprawy iż nazwane na cześć ojczystego miasta Kainei-Laria stanie się w przyszłości stolicą nowego imperium. Elfy bowiem przyzwyczaiły się do nowych ziem i wcale nie miały zamiaru wracać na wyspy Anteor.
Tak więc około roku 1600 na kontynencie znajdowały się 3 państwa. Odizolowana od problemów Nowa Smokonia, przygotowujące się do ofensywy Imperium Elfickie oraz rosnące w siłę Krasnoludzkie Góry.

1600r. o.z.p - 1650r. o.z.p :

Lecz plaga zwabiła nie tylko wrogów ale i sojuszników nieumarłych. Nekromanci z Senelatiri na wyspach Anteor przybyli na kontynent wschodni w celu zbadania i wykorzystania tego interesującego zjawiska, lecz zaskoczeni obecnością tylu przeciwników, osiedli na południowych wyspach i czekali na rozwój wydarzeń.
Jaka była ich radość gdy okazało się iż zarówno elfy jak i krasnoludy planują wielką ofensywe na znajdującą się między nimi upadłą kaistlancką kolonie. Nekromanci wiedzieli iż po pokonaniu Plagi, obie rasy zwrócą się przeciwko sobie, w wojnie o sporny teren. Zdecydowali się to wykorzystać do z reaktywowania i podporządkowania sobie Plagi.

Tymczasem zza morza na smczych skrzydłach przybyli Łowcy Smoków, odwieczni wrogowie smokonów. Widząc dobrze prosperujące ich państwo na północy, zdecydowali się je zdobyć. Po kilku latach krwawej wojny, jedynym smokońskim miejscem pozostała Smocza Pieśń, stolica. Ale i ją udało się ostatecznie pokonać. Tak upadła Nowa Smokonia, zamieniając się w wielki grobowiec.

1653r. o.z.p i dalej :

Niewiele wyszło z planu nekromantów. Elficcy bogowie bowiem, nie zamierzając pozwalać na wojne dwóch swoich narodów, stworzyły Natchninych. Istoty tak potężne że ich moc skutecznie tłumiła jakiekolwiek bitewne zapędy. Nadali im ziemię między elfami a krasnoludami, na terenach ludzi.
Natchnieni odtworzyli ludzki kraj i ostatecznie rozprawili się z plagą. Tak zaczyna się historia współczesna i wydarzenia opisywane przez serwerową fabułę.